Çocuklarda Duygusal Dünya
Duygu gelişmekte olan çocuğun dünyasında geniş bir yer tutar. Ona kimlik kazandırır ve ruhunu olgunlaştırır. Çocuklarımıza verdiğimiz duygular dengeli olmalıdır. Aşırı duygu çocuğu şımarık, zayıf, azz duygu ise çocuğu katı, sert bir insan haline getirir. Duygusal yapı çocuk ruhunun olgunlaştırılmasında önemi büyüktür.
Duygunun temel kaynağı anne babadır.
Evladınıza erdiğiniz sıcak duygu çocuğunuzun sizi sığınak olarak görmesini sağlar.
Çocuklara Merhamet Göstermek
İlk öğrendiğimde bana çok ilginç gelmişti lakin evladınızı öpmenin tesiri çok büyükmüş. Mesela çocuğunuz öfkeli veya heyecanı ( halk arasında yaramazlık) hiç dinmediği anlarda sükûnete kavuşturuyor. Öpmek çocuğun kalbini sevgi ile doldurur. Onun kalbinin içini açar ve çevresine karşı duyarlı olmasını sağlar. Evladı öpmek bir merhamet göstergesidir.
Ebu Hureyre(ra) anlatıyor: Peygamber (sav) Hz. Ali'nin oğlu Hasanı öpmüştü. Derken Akra b. Habis;
''Benim on çocuğum var, onlardan hiçbirisini öpmedim, dedi. Bunun üzerine Peygamber (sav):
''Merhamet etmeyene merhamet edilmez buyurdu.''
Çocuklar aslında birer merhamet timsalidir. Onların dünyasına girip azıcık incelediğimizde, kendinden yaşça büyük insanlara oranla nasıl merhamet ettikleri görülecektir.
Eğer bir işin varken çocuğun seni ısrarla rahatsı ediyor veyahut sürekli çağırıyorsa biz yetişkinlein ilk önce sinirleri devreye giriyor ve sonuç olarak ya çocuğumuzu azarlıyoruz ya da hırpalıyoruz. Aslında tam da bu an da sinirlenmeyip çouk olduğu için merhamet göstersek onunla neden bunu yaptığını konuşşak sorunu çözüme ulaştırmış olucaz. Ben bu şekilde 1,5 yaşındaki kızımla aramdaki sorunları çözebiliyorum. Evet belki o konuşamıyor ama bu demek değil ki benim konuştuğumu da anlamıyor.
Gayet iyi anlıyor, işine gelirse problemimiz çözülüyor gelmezse de unutturma çalşıyorum.
Çocularla Oyun Oynamak
Aslında bu başlı başına ayrı bi konu ama burda da merhametin bir göstergesi olduğu için bahsetmek istşyorum . Çocuk dünyasının neredeyse %70 oyundur. Sabahın erken saaatlerinden gece yarılarına kadar, hastayken, sağlıklıyken yani hemen hemen her an onlar için oyundur.
Oyun çocukların en tabi hakkıdır ve anne-babanın çocuğuyla oyun oynaması merhamettendir. Çocuğunuzla oynadığınız 25-30 dakikalık bir oyun onun duygu dünyasını besler.
Onunla birlikte oynamaanız yani çocuklaşamnız hem onu mutlu eder hem de anne ve babasıyla verimli vakit geçirmiş olur.
Cabir(ra) anlatıyor: Resulullah sav ile bereaberdik. Derken yemeğe davet edildik. Giderken gördük ki Hüseyin çocuklarla birlikte yolda oynuyor. Hemen Peygamber (sa) insanların önüne geçti. Sonra (Hüseyini kucaklamak için) kollarını açtı. Çocuk ise yakalanmamak şuraya buraya kaçamaya başladı. O esnada Resulullah (sa) çocukla gülüşüyordu. Niyhayet onu yakaladı ve bir elini çocuğun çenesinin altına diğe elini ensesine koydu. Çocuğa sarılarak öptü ve şöyle dedi; 'Hüseyin bendendir, bende ondanım. Kim onu severse Allah da onu sevsin. Hasan ile Hüseyin torunlardan iki torundur.'
Duygu gelişmekte olan çocuğun dünyasında geniş bir yer tutar. Ona kimlik kazandırır ve ruhunu olgunlaştırır. Çocuklarımıza verdiğimiz duygular dengeli olmalıdır. Aşırı duygu çocuğu şımarık, zayıf, azz duygu ise çocuğu katı, sert bir insan haline getirir. Duygusal yapı çocuk ruhunun olgunlaştırılmasında önemi büyüktür.
Duygunun temel kaynağı anne babadır.
Evladınıza erdiğiniz sıcak duygu çocuğunuzun sizi sığınak olarak görmesini sağlar.
Çocuklara Merhamet Göstermek
İlk öğrendiğimde bana çok ilginç gelmişti lakin evladınızı öpmenin tesiri çok büyükmüş. Mesela çocuğunuz öfkeli veya heyecanı ( halk arasında yaramazlık) hiç dinmediği anlarda sükûnete kavuşturuyor. Öpmek çocuğun kalbini sevgi ile doldurur. Onun kalbinin içini açar ve çevresine karşı duyarlı olmasını sağlar. Evladı öpmek bir merhamet göstergesidir.
Ebu Hureyre(ra) anlatıyor: Peygamber (sav) Hz. Ali'nin oğlu Hasanı öpmüştü. Derken Akra b. Habis;
''Benim on çocuğum var, onlardan hiçbirisini öpmedim, dedi. Bunun üzerine Peygamber (sav):
''Merhamet etmeyene merhamet edilmez buyurdu.''
Çocuklar aslında birer merhamet timsalidir. Onların dünyasına girip azıcık incelediğimizde, kendinden yaşça büyük insanlara oranla nasıl merhamet ettikleri görülecektir.
Eğer bir işin varken çocuğun seni ısrarla rahatsı ediyor veyahut sürekli çağırıyorsa biz yetişkinlein ilk önce sinirleri devreye giriyor ve sonuç olarak ya çocuğumuzu azarlıyoruz ya da hırpalıyoruz. Aslında tam da bu an da sinirlenmeyip çouk olduğu için merhamet göstersek onunla neden bunu yaptığını konuşşak sorunu çözüme ulaştırmış olucaz. Ben bu şekilde 1,5 yaşındaki kızımla aramdaki sorunları çözebiliyorum. Evet belki o konuşamıyor ama bu demek değil ki benim konuştuğumu da anlamıyor.
Gayet iyi anlıyor, işine gelirse problemimiz çözülüyor gelmezse de unutturma çalşıyorum.
Çocularla Oyun Oynamak
Aslında bu başlı başına ayrı bi konu ama burda da merhametin bir göstergesi olduğu için bahsetmek istşyorum . Çocuk dünyasının neredeyse %70 oyundur. Sabahın erken saaatlerinden gece yarılarına kadar, hastayken, sağlıklıyken yani hemen hemen her an onlar için oyundur.
Oyun çocukların en tabi hakkıdır ve anne-babanın çocuğuyla oyun oynaması merhamettendir. Çocuğunuzla oynadığınız 25-30 dakikalık bir oyun onun duygu dünyasını besler.
Onunla birlikte oynamaanız yani çocuklaşamnız hem onu mutlu eder hem de anne ve babasıyla verimli vakit geçirmiş olur.
Cabir(ra) anlatıyor: Resulullah sav ile bereaberdik. Derken yemeğe davet edildik. Giderken gördük ki Hüseyin çocuklarla birlikte yolda oynuyor. Hemen Peygamber (sa) insanların önüne geçti. Sonra (Hüseyini kucaklamak için) kollarını açtı. Çocuk ise yakalanmamak şuraya buraya kaçamaya başladı. O esnada Resulullah (sa) çocukla gülüşüyordu. Niyhayet onu yakaladı ve bir elini çocuğun çenesinin altına diğe elini ensesine koydu. Çocuğa sarılarak öptü ve şöyle dedi; 'Hüseyin bendendir, bende ondanım. Kim onu severse Allah da onu sevsin. Hasan ile Hüseyin torunlardan iki torundur.'